Η Agatha Christie έχει πει μερικές από τις καλύτερες ιστορίες μυστηρίου που έχουν γραφτεί ποτέ. Δίπλα σε αυτό, υπάρχουν πολλές ταινίες, σειρές και video games βασισμένες σε ιστορίες της. Θεωρητικά λοιπόν, αυτό θα αποτελούσε μία πολύ καλή βάση για υπέροχες αστυνομικές ιστορίες μυστηρίου, αλλά τουλάχιστον στον τομέα των video games αυτό δεν συμβαίνει και πολύ.
Σε αντίθεση με το Agatha Christie: The ABC Murders, το Agatha Christie – Hercule Poirot: The First Cases δε βασίζεται σε κάποια από τις δουλειές της Agatha. Είναι μία καινούργια ιστορία που μας συστήνει τον Πουαρό ως πολύ νεότερο και στα πρώτα στάδια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, πριν γίνει ο θρυλικός ντετέκτιβ που πολλοί ξέρουν και θαυμάζουν. Βέβαια, η ιστορία αυτή δεν είναι και πολύ πρωτότυπη. Ο Πουαρό προσκαλείται από την οικογένεια Van den Bosch στην οικία της για τo χαρμόσυνο νέο του αρραβώνα της κόρης τους, Cassandra. Γρήγορα θα καταλάβει ότι οικογένεια ζει μέσα στο ψέμα, την ίντριγκα και την απάτη, ακόμα και τον φόνο. Μέσα στην οικία Van den Bosch λοιπόν ο Πουαρό θα προσπαθήσει να λύσει τον φόνο που έλαβε χώρα.
To gameplay του παιχνιδιού αποτελείται από τρία μέρη: την αναζήτηση στοιχείων, την συνομιλία με υπόπτους και μη και τον συνδυασμό των στοιχείων για ένα τελικό συμπέρασμα. Ο συνδυασμός αυτός συμβαίνει στο “mind map”, όπου συνδέεις τα στοιχεία με κάποιες γραμμές ώστε να συνεχιστεί η έρευνα. Μετά από κάποιο νέο συμπέρασμα πολλές φορές ξεκλειδώνουν νέες συζητήσεις με χαρακτήρες ή περιοχές για περισσότερη εξερεύνηση.
Κατά τη διάρκεια συνομιλίας με άλλους χαρακτήρες, συχνά θα υπάρχει η δυνατότητα επιλογής στα λόγια που θα χρησιμοποιηθούν. Βέβαια, δεν έχει και τεράστια σημασία γιατί όποια πρόταση και να χρησιμοποιηθεί πρώτη, συνήθως η επόμενη πρόταση θα είναι απλά αυτή που δε χρησιμοποιήθηκε στην αρχή.
Πολλές φορές θα χρειαστεί να “ανακρίνεις” κάποιον που είναι λίγο πιο επιφυλακτικός. Στις περιπτώσεις αυτές ο Πουαρό μαζεύει αυτά που έχει παρατηρήσει και ξέρει για αυτόν τον χαρακτήρα και προσπαθεί να πει τα σωστά λόγια προκειμένου να τον “χαλαρώσει” λίγο. Βέβαια, ούτε αυτό το κομμάτι είναι φοβερά συναρπαστικό γιατί αν η επιλογή που θα κάνεις είναι λάθος απλά σου δίνει ξανά τη δυνατότητα να επιλέξεις. Δηλαδή, δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να αποτύχεις σε αυτό το παιχνίδι.
Πέρα από αυτά, οι χαρακτήρες απλά βρίσκονται κάπου στην εικόνα, χωρίς να κουνιούνται ή οτιδήποτε άλλο και εσύ απλά πηγαίνεις να τους μιλήσεις. Χωρίς κανένα παραπάνω interaction και χωρίς καμία παραπάνω κίνηση.
Όσον αφορά τα γραφικά και το voice acting, το παιχνίδι είναι πάρα πολύ όμορφο. Το sound design είναι αυτό που λάμπει πραγματικά σε αυτό το παιχνίδι. Οι διάλογοι είναι δυνατοί και πειστικοί (το παιχνίδι είναι ολοκληρωτικά voice acted σε Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά), η μουσική είναι διακριτική αλλά on point και τα ηχητικά εφέ (Τα βήματα του Πουαρό πχ ακούγονται πραγματικά ρεαλιστικά ανάλογα και με το είδος εδάφου στο οποίο περπατάει) είναι εξαίσια.
Όσον αφορά το είδος στο οποίο κατατάσσεται αυτό το παιχνίδι, το gameplay του το καθιστά ένα point and click visual novel με λίγο interaction. Είναι σαν να ζεις λίγο την ιστορία ως εξωτερικός παρατηρητής που απλά ελέγχει κάπως τις κινήσεις του πρωταγωνιστή, γεγονός που δε το καθιστά και πάρα πολύ immersive.
Συμπερασματικά, η τιμή για αυτό το παιχνίδι ίσως είναι λίγο υψηλή (29.99€) για αυτό που όντως παρέχει σαν εμπειρία.
Τον κωδικό του παιχνιδιού για το review, μας τον παρείχε η Enarxis.
