Ο Λάμπρος Παπαλέξης & Οι Χτισμένες… των Θεμελίων κυκλοφόρησαν ηλεκτρονικά το κομμάτι:
Η Αλήθεια των Ποδιών (Εμβατήριο για παρίες και απεγνωσμένους).
Πρόκειται για προπομπό του της ηλεκτρονικής κυκλοφορίας του album Δηλητήριο Ποτισμένο από Αγάπη, στις 13 Νοεμβρίου.
Στο κομμάτι συμμετέχει και ο Σωτήρης Θεοχάρης από τα Ανώμαλα Ρίμματα.
Μπορείτε να ακούσετε και να αγοράσετε το κομμάτι στη διεύθυνση: https://lamprospapalexis.bandcamp.com/track/–14
Credits
Δημήτρης Γρηγοριάδης – Κρουστά, Φωνητικά
Σπύρος Δουλγερίδης – Τύμπανα, Φωνητικά
Σωτήρης Θεοχάρης -Φωνή
Λάμπρος Παπαλέξης – Φωνή
Διονύσης Τελιόπουλος – Ακουστικές & Ηλεκτρικές Κιθάρες
Πάνος Τομαράς – Μπάσο
Κώστας Στεργίου – Πιάνο, Hammond
Ηχολήπτες – Μηχανικοί Ήχου:
Θάνος Αμοργινός – Downstroke Studio
Μίξη:
Θάνος Αμοργινός – Downstroke Studio
Mastering:
Sweetspot Productions – Γιάννης Χριστοδουλάτος
Φωτογράφηση:
Βαγγέλης Σωμαράκης, Τηλέμαχος Παπαδόπουλος
Γραφιστικά – Art Work:
Βασίλης Νιάφας, Σταμάτης Ηλιού
Στίχοι
Ο,τι κι αν κάνεις σε χαράζουν με ξυράφι που δηλητηριάζει τη ψυχή
Μα είναι η μνήμη μας απέραντο χωράφι και οτι σπείρεις πάντα κάτι μένει εκεί
Είναι η αλήθεια των ποδιών σου που στο τέλος έχει στυλωθεί…
Μέσα στη νύχτα των ανθρώπων και σε τεράτων εποχή
Της λήθης καταστρέφοντας το μίτο της συλλογικής μας αυτοακύρωσης
Εκεί η αλήθεια των ποδιών στο τέλος κάπου έχει στυλωθεί…
Στης μοναξιάς τους λαβυρίνθους οι σιωπές μας κατοικούνται απο φωνές
Εκεί επωάζονται τα τέκνα της ανάγκης, όλα τα ώριμα τέκνα της οργής
Είναι η αλήθεια των ποδιών που στο τέλος έχει στυλωθεί…
Ταξίδευε σε ένα μικρό καράβι η αξιοπρέπεια για να σωθεί
Μετά απο χρόνια απο μπαλκόνια δραπετεύει τη θέση της να πάρει σε αναδρομή
Εκεί που η αληθεία των ποδιών στο τέλος έχει στυλωθεί…
Πάνω απ’ τα πεινασμένα μάτια και βουρκωμένα χνώτα των παιδιών
Βουτιά στης Γένοβας το αίμα, στις αδικοχαμένες σκιές του Μεξικού
Στέκει η αλήθεια των ποδιών που στο τέλος έχει στυλωθεί…
Μία βομβαρδισμένη πόλη είναι το πνιγμένο κλάμα ενός μωρού
Στης Αφρικής το αποστεωμένο σώμα της ανθρωπότητας το πτώμα βρωμάει πολιτισμό
Πριν η αλήθεια των ποδιών μας που στο τέλος θα έχει στυλωθεί…
Μια απάνθρωπη μανιέρα που ζέχνει άθλια συναλλαγή
Της ασφάλειας με ελευθερία πριν κι απο τον Σπάρτακο όταν ήτανε παιδί
Εκεί η αλήθεια των ποδιών μας στο τέλος έχει στυλώθει…
Μέσα στη θλίψη της Κροστάνδης εκεί που η Δόξα γεννιέται απ’ τους νεκρούς
Στον κρόταφό σου πάντα ένα πιστόλι μα δεν έχει πιο κάτω απο εδώ
Είναι η αλήθεια των ποδιών μας που στο τέλος έχει στυλωθεί…
Απ’ τα δρεπάνια της Βαστίλλης κι απο τις μάνες της Χιλής
Τα ματωμένα χωράφια της Μαδρίτης και της Βολιβίας τον αθάνατο νεκρό
Είναι η αλήθεια των ποδιών μας που στο τέλος έχει στυλωθεί…
Πίσω οι νεκροί μας στέκονται μυριάδες και για αυτούς όλοι οι αιώνες τραγουδούν
Παιδιά, πατέρες και μανάδες και άλλοι τόσοι μετά θα ακολουθούν
Όταν η αλήθεια των ποδιών μας έχει στυλωθεί….
Όταν η αλήθεια των ποδιών μας θα έχει στυλωθεί….
