Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το Sequel του Dying Light – και εμείς βάλαμε δύο συντάκτες μας να παίξουν το νέο παιχνίδι και να μας πουν τη γνώμη τους.
VAMPGURL
Το πρώτο πράγμα που είπα μόλις άνοιξα το game ήταν “Holly fuck είναι απίστευτο“! Είμαι μεγάλη fan του Dying Light και περίμενα αγωνιωδώς για το sequel. Η κριτική μου για το παιχνίδι βασίζετε πάνω στον πρόλογο του παιχνιδιού και θα μπορούσε κάποιος να το θέσει καλύτερα ως “πρώτη εντύπωση”.
Ας ξεκινήσουμε με το story του παιχνιδιού, μέχρι στιγμής φαίνεται επικό σε φάση που δεν θες να σταματήσεις να παίζεις μέχρι να μάθεις το τέλος. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω σαν ένα τρομερό βιβλίο που δεν θες με τίποτα να το αφήσεις κάτω.
Στα θετικά του παιχνιδιού είναι ο χάρτης, οποίος είναι μεγάλος και πολύ καλά σχεδιασμένος για parkour. Έχει μερικά στοιχεία από RPG όπως είναι τα stats στα όπλα αλλά και στα ρούχα (το οποίο δεν υπήρχε στο πρώτο).
ΓΡΑΦΙΚΑ!!!
Είναι απλά τρομερά ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι ένα open world game.
To παιχνίδι έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα επικό apocalyptic vibe ενώ παράλληλα η φύση έχει κυρίαρχο ρόλο.
Ας περάσουμε στα αρνητικά
Τα physics του παιχνιδιού είναι αρκετά “μπαγκαρισμένα” πολύ κακοφτιαγμένα.
Η νύχτα. Η νύχτα στο παιχνίδι είναι μια σκέτη απογοήτευση. Στο Dying Light 1 υπήρχαν volatiles σε κάθε γωνία κάνοντας την νύχτα ότι πιο τρομαχτικό υπήρχε μέσα στο game. Στο Sequel τώρα η νύχτα είναι αρκετά φωτεινή και οι Volatiles δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά. Με αποτέλεσμα η νύχτα να μην είναι challenging.
Άλλη μια μεγάλη αποτυχία στο παιχνίδι είναι το ασταμάτητο τρέξιμο. Τι εννοώ, δηλαδή δεν υπάρχει κουμπί που να κάνει τον πρωταγωνιστή να τρέχει.
Κάτι ακόμα που δεν μου άρεσε στο παιχνίδι ήταν η απουσία των όπλων.
Τέλος το Coop mode του παιχνιδιού δεν λειτουργεί καθόλου για μερικούς και για άλλους υπολειτουργεί. Ένα μεγάλο παράδειγμα είναι το ότι save μπορεί να κάνει μόνο ο Host και να αποθηκευτεί μόνο για αυτόν το progress.
Αν με ρωτάτε αν αξίζει να αγοράσει κάποιος το παιχνίδι, αυτή την στιγμή θα έλεγα όχι. Έχει πολλά να διορθώσει η Techland. Θα επανέλθω όμως στο πρώτο μεγάλο update για να σας ενημερώσω σχετικά με τα fixes.
Από εμένα Good night and good luck
BoldBil
Σαν βετεράνος του DL1 μπήκα στο δεύτερο χωρίς τρελές απαιτήσεις. Λίγο καλύτερο story, combat, parkour, γραφικά, ζόμπι, exploration. θα γράψω λίγα λόγια για την γνώμη μου σε όλους αυτούς τους τομείς (έχοντας παίξει γύρω στις 20 ώρες ως τώρα).
Οι devs πέτυχαν το parkour και το exploration ΑΚΡΑΙΑ καλά! Απλά παίξε το και θα με θυμηθείς.
Το combat βελτιώθηκε αρκετά αλλά το καλύτερο κομμάτι του είναι το Gear και ο τρόπος που ξεκλειδώνεις νέα skills ή κάνεις upgrade τα διάφορα gadget.
Το exploration ως τώρα είναι (Chef’s kiss) ΣΜΟΥΑΤΣ. Δεν το βαριέμαι (γκουχ γκουχ Ubisoft) και προκαλεί τις ικανότητες μου στους μηχανισμούς του παιχνιδιού.
Τα γραφικά είναι απλά βελτιωμένα. Έχω μεγάλο παράπονο από το Perfomance, όπου καμία σχέση με αυτό που έδειξαν οι devs σαν απαιτήσεις (κλασσικά) και το πως τρέχει σε PC 1500$. Νιώθω ότι βλέπω ένα μέτριο παιχνίδι του 2020 σε θέμα οπτικών (λόγω του ότι είμαι αναγκασμένος να κάνω upscale μέσω Fidelity).
Τα ζόμπι (και υπόλοιπες δυσκολίες) είναι πολύ δουλεμένα, η νύχτα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα, στο 1 απλά την αγνοούσα, εδώ είναι μυστήρια, τρομαχτική και γενικά έχει ενδιαφέρον.
Το στόρυ είναι μια υπόθεση ξεχωριστή, ως τώρα είμαι απογοητευμένος από τον πρωταγωνιστή. Φαίνεται κλασσικός ήρωας από παιχνίδι/ταινία, Αμερικανιά, “θέλω να σώσω τον κόσμο/πριγκίπισσα/αθώος τυπάς”. Δεν υπάρχει τρόπος με αυτό το μυαλό να είναι εκεί που είναι. Πολύ κακοδουλεμένος και το χειρότερο είναι ότι αυτός είμαι εγώ (είναι εκνευριστικά cringe ώρες ώρες). Παρόλα αυτά, νιώθω ότι οι επιλογές μου μετράνε και ελπίζω στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του μέσω αυτών.
Τα sidequest είναι ΟΚ, θα έλεγα, σωστή ισορροπία αστείου και τραγικού. Ένα τελευταίο κομμάτι είναι το immersion. Έχει γίνει μια προσπάθεια προς αυτό, σίγουρα θα μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλεία (σπαστικό UI, αλλά απαραίτητο και σπαστικοί ήχοι του UI, χωρίς τρόπο απενεργοποίησης).
Τέλος, το προτείνω 100% για τους fans του fast pace hack n slash γενικά και να το αποφύγουν οι κριτικοί κινηματογράφου 😛
Τον κωδικό του παιχνιδιού για το review, μας τον παρείχε η Enarxis.
